باران گفت : (( بغض انتظارت را بشکن ))

 

 من گفتم : (( تنها بهانه ی بودن من است.)) 

 

  گفت : (( دلدادگی،دیوانگی است.))

 

   گفتم : (( دیوانگی ، رسم عاشقی ست.))

 

    گفت : (( او نمی آید.))

 

     گفتم : (( من منتظر می مانم.))

 

      گفت : (( از جفایش نمی ترسی؟))

 

       گفتم : (( انتظار آمدنش آرامم می کند.))

 

        گفت : (( می دانی دلش دیوانه ی دیگری است؟))

 

         گفتم : (( با این بهانه ، من نامهربان نمی شوم.))

 

          گفت : (( او تنها نیست ، تو تنها مانده ای.))

 

           گفتم : (( تنها مانده ام تا اورا ببینم.))

 

            گفت : (( مگذار بیش از این دلت غصه دار شود!))

 

           گفتم : (( دلم از روزی که او را ندیدم غصه دار شده.))

 

          گفت : (( می دانی کجاست ؟))

 

         گفتم : (( تو می دانی ؟... به من بگو!))

 

        گفت : (( تاب دیدن اشکهایت را ندارم.))

 

       گفتم : (( جان دلتنگی ات بگو! تو تا دلتنگ نشوی نمی باری.))

 

      گفت : (( قسم بخور جان نمی دهی.))

 

     گفتم : (( دلم لرزید ، تو که بی رحم نبودی.))

 

    گفت : (( بگذار سکوتم آرامت کند.))

 

   گفتم : (( اینگونه من تاب و تحمل ندارم.))

 

  گفت : (( دلت را به دلتنگی من بسپار تا بی قرارتر نشوی!))

 

 گفتم : (( تو می دانی دلتنگی من چگونه است؟))

 

  گفت : (( چشمهایت راز غریبی دارند.))

 

   گفتم : (( اما رازش را او هیچ وقت پیدا نکرد.))

 

    گفت : (( او بی وفا بود.))

 

     گفتم : (( جان من!با او مهربان باش!))

 

      گفت : (( می دانی چه می کند؟))

 

       گفتم : (( تو بگو تا بدانم!))

 

        گفت : (( از جفای روزگار بترس!))

 

         گفتم : (( او کجاست؟))

 

          گفت : (( او...او سر قرار ، در کوچه ی عشق است.))

 

           گفتم : (( باور نمی کنم.))

 

            گفت : (( می دانم.))

 

             گفتم : (( نمی دانی ... نمی دانی ... تو از عشق من نمی دانی.))

 

            گفت : (( گریه کن!))

 

           گفتم : (( گریه تنها سهم من از بودنم است.))

 

          گفت : (( او لیاقت ندارد.))

 

         گفتم : (( دلگرفته ام.))

 

       گفت : (( بغض انتظارت را بشکن!))

نظرات شما عزیزان: